Monday, August 31, 2009

so it is true....

so it is true..you'll never knw what you have until its gone.Grabe ang sakit ilang araw ilang gabi na ko na hindi makakain makatulog.why? kc hindi ko lam kung asan xa,anu na nagyari sa kanya. nakagalit ako sa kanya nugn birthday nia.madaling bagtitaw ng second chance pero ang hirap panindigan yung second chance na yun.lalo pa kung misan na nagsinunagling.pero minsan yung paghihiwalay ng dalawang tao eh nakakatulong sa pagiging matatag ng sarili mo.ewan ko pero nung nawala xa hindi ko lam kun ganu gagawin ko.pinipilit ako lumabas ng mga kaibigan ko pero tumatanggi ako.kc hindi ko pa kaya na umalis,pumunta kung saan saan.until nung unti unti kong naiisip na nababaliw ako mag isa.kc ilang araw akong iyak ng iyak.tapos mahirap pa dun tiantago ko sa family ko yung nangyayri sken.bakit?dahil ako ko na mas higit silang masasaktan kesa sken.kaya mahirap at masaket.ilang araw ko din xa hindi nakakakusap tska nakikita.wala akong idea kung asan xa.duamting na din ako sa punto na gusto ko mag pakamatay.para lng makausap ko xa.pero natatakot ako.gaya nga ng sabi ko. sya na ang gusto ko habang buhay.sabi ko nga sa kaibigan ko.pag iniwan nia ko malamang mag madre nalng ako.dahil sa takot ko na magmahal.mahirap.pero pinapatatag ko lang yung loob ko..alm ko lahat ng tao sa paligd ko nahihirpan na.pero masisis ba nila ako babae ako.kahit ganu ako katapng nasasaktan din ako.umiiyak.umaasa.sabi nila magiging ok din daw kame sana nga.dahil gusto ko na tlga.mahal na mahal ko xa.hindi ko n kaya pag nawal pa xa.sobra sobra na kong nasasaktan.hirap na din ako.hidni ko na alm kugn anu gagwin oh kung san ko xa makikita.mahirap pero umaasa ako na magiging ok kame.alm mo malaki yung nagawa kong kasalan.pero akala ko nung nasabi ko na sa kanya na ganun ako naging handa na xa...mahirap umasa.pero hindi mo mapigilan kht anung gawin mo naaalala mo lahat minsan nga kahit yung mga masaayang alaala nio nagigigng malungkot dahil sa sitwasyon mo.di mo yun kayang iwasan.ginawa kong busy yung sarili ko nagbasa ako ng mga libro.pero oras na mawalan ako ng gingawa o kahit na may ginagwa ako naiisip ko xa.kung kamusta na kaya xa kumain na kaya xa.ok lang ba xa.ang hirap.sobranghirap....pinagdadasal ko na san maging kok na kme.lahat namn cguro nagigng ok.ang kailangn ko lang gawin eh maghintay at baguhin ang mga dapat baguhin.para sa mga tao na nagmamahal.mahalin at alagan nio ang taong nagmamahak sa inyo ng sobra dahil pag naawala sila sa inyo hidni nio kakayanin.

No comments:

Post a Comment